Një organizatë në Staten Island të Nju Jorkut i është përkushtuar përhapjes së gjuhës dhe kulturës shqipe në diasporë, një detyrë e vështirë nëse kemi parasysh trysninë e madhe asimiluese që vjen nga një fuqi e madhe kulturore, siç është Amerika.

Kozeta dhe Qemal Zylo drejtojnë organizatën jofitimprurëse Alba Life, e cila këtë muaj mbush 10 vjet nga themelimi. Ilir Ikonomi i Zërit të Amerikës i takoi ata në një shkollë shqipe në Staten Island.

Të shtunave, në shkollën Naples Street Elementary ka shumë nxënës. Ndryshimi nga ditë e tjera është se ata janë nxënës nga familje shqiptare dhe vijnë këtu çdo fundjavë për të mësuar shqipen.

Në një pjesë të familjeve shqiptare të Nju Jorkut nëpër shtëpi mbizotëron anglishtja, për shkak se fëmijët e kanë të vështirë t’i përdorin të dyja gjuhët.

Por nxënësit që vijnë këtu kanë dëshirë ta mësojnë shqipen për të komunikuar më mirë me të rriturit në familje si dhe për arsye thjesht praktike, për ta patur më të lehtë komunikimin kur shkojnë për vizitë në vendlindje.

Kozeta dhe Qemal Zylo, themelues të organizatës Alba Life, thonë se t’u mësosh të vegjëlve shqipen është një detyrë dhe një pasion.

Fëmijët këtu mësojnë, krijojnë shoqëri të reja dhe këndojnë e vallëzojnë bashkë.

Prindërit e fëmijëve me të cilët bisedoi Zëri i Amerikës, thonë se koha që fëmijët e tyre shpenzojnë në shkollë është me vlerë dhe i ndihmon nxënësit.

Në Staten Island jeton një komunitet shqiptar me prejardhje nga krahina të ndryshme të Shqipërisë dhe nga Kosova.

Organizata jofitimprurëse Alba Life ka edhe një program televiziv, që regjistrohet në Qendrën e Televizionit të Komuniteteve, financuar me ndihmën e administratës vendore.

Kozeta Zylo thotë se përhapja e gjuhës dhe kulturës shqipe në diasporë nuk ndodh vetvetiu, dikush duhet ta bëjë.

Por shpesh përpjekjet dhe sakrificat kalojnë pa u vënë re. Edhe pse diaspora përbën një potencial zhvillimi për vendin amë, Qemal Zylo thotë se nga Shqipëria vijnë vetëm premtime dhe askush nuk ndihmon.

Një e shtunë kur normalisht njerëzit pushojnë dhe shijojnë kohën e bukur, për Kozetën dhe Qemalin është një ditë pune, një punë që edhe pse mund të mos bjerë në sy, i shërben një çështjeje fisnike./VoA/